Τηλεπαιχνίδια, Α' μέρος.

" [...] δεν είναι καθόλου λίγα λεφτά [...] είναι ένας ετήσιος μισθός ενός καλοπληρωμένου υπαλλήλου...".

Χρήστος Φερεντίνος, αναφερόμενος στο ποσό των 26.000 Ευρώ - Τηλεπαιχνίδι Super Deal", Κυριακή, 12/11/2006.

Παρακολουθώ το παιχνίδι Deal τακτικά από πέρυσι, σχεδόν από το πρώτο επεισόδιο. Όντως, είχα μπει στην ιδεολογία του να ανοίγουν κουτιά με ποσά όπως 10.000 ή 50.000,και να συμφωνώ με τον παρουσιαστή ή τον παίκτη να λέει "Εντάξει, λίγα είναι... Πάλι καλά!" Δεν είναι ο στόχος του παρόντος ποστ να παρουσιάσει την - ομολογουμένως αρκετά πρωτότυπη - ιδέα του παιχνιδιού. Στόχος είναι το συγκεκριμένο δήθεν, που εμφανίζεται σε πολλά παιχνίδια. Εντάξει, στο context του παιχνιδιού γενικά, ή της τροπής που έχει πάρει μέχρι την στιγμή εκείνη, μπορεί να ακούγονται λίγα. Δεν είναι όμως! Για την ακρίβεια, τα 26 χιλιάρικα, είναι μισθός ακριβώς 2 ετών για μένα! Για πάρα πολλούς άλλους, είναι ακόμα περισσότερος καιρός εργασίας... Χωρίς υπερβολές, αυτές οι λίγες λέξεις από το στόμα του Φερεντίνου ήταν κάτι σαν χαστούκι! Δυνατό!

"Δεν πειράζει" που έχασε τα 200 χιλιάρικα; Πειράζει και παρά-πειράζει! Να κλάψει και να φωνάξει! Και εγώ έτσι θα έκανα... Επειδή, όμως, κανείς δεν στα υποσχέθηκε αυτά τα λεφτά, να χαρείς παράλληλα... Ακόμα και τα 5 χιλιάρικα, είναι τραγικά πολλά, συγκρινόμενα με την καθημερινότητα, και μόνο έτσι πρέπει να συγκρίνονται. Γιατί προκαλείτε, κύριοι συμμετέχοντες στα τηλεπαιχνίδια. Προκαλείτε! Εάν σας φαίνονται λίγα τα 20 ή τα 50 χιλιάρικα, δεν έχετε καμία δουλειά να συμμετέχετε σε κάποιο τέτοιο παιχνίδι!

Μιλώντας με μια θεία μου, σχετικά με το συγκεκριμένο παιχνίδι, μου είπε: "εκεί, φαίνεται η απληστία του ανθρώπου". Η πιο σωστή άποψη που έχω ακούσει.

"Είναι απίστευτο... Να έχει κερδίσει κάποιος 55.000 Ευρώ, και να στεναχωριέται..."

Χρήστος Φερεντίνος, στο τέλος του παιχνιδιού της ίδιας μέρας. Η παίκτρια, είχε στην βαλίτσα της 200.000, και τα είχε "πουλήσει" για "μόλις" 55 χιλιάρικα...

Για να μην φανώ και άδικος, η συγκεκριμένη παίκτρια, ετοίμαζε το σπίτι της... Με ένα παληκάρι, που ήταν εκεί, νέα παιδιά, αρραβωνιασμένοι (αν θυμάμαι καλά), ετοιμάζανε το σπιτικό τους. Όμορφη ιδέα, μακάρι να τους πάνε όλα καλά. Σίγουρα, τα 200.000 ήταν ένα πολύ καλό ποσό, για οτιδήποτε σπίτι είχαν τα παιδιά στο μυαλό τους, αλλά με ουρανοκατέβατα 55 χιλιάρικα, μάλλον έμφραγμα θα είχα πάθει από την χαρά μου, παρά θα στεναχωριόμουνα...